Ana içeriğe atla

Kalıcı Olan Ne var ki?

Temel Astronomi dersinde yapılan bazı etkinliklerden küçük görüntüler.

Daha önce farklı farklı yerlerde birçok öğrenciye astronomi anlatma şansım oldu. Ama bu macera ötekilerden biraz farklı sanırım. Bilge Çocuk'un mezuniyet programında ilk kez kendimi, 'öğreten' biri gibi hissettim. 2 yıl birlikte temel astronomi dersi işledikten sonra öğrencilerimin bir kısmı mezun oluyor. Onlardan çok şey öğrendim ve bunların en önemlisi de umutlu olmaya dair. Bunlarla beraber ilginç bir his belirdi bende. Bu hissi en son yıllar önce, 8 yıllık sınıf arkadaşlarımdan ayrılırken, liseye geçerken duyduğumu hatırlıyorum. Her şeye rağmen güzel giden, aksiliklerin arasında küçük ama güzel bir detay, hayatının düzenli kısmından bir kesit...  Bu düzenli ve güzel işler hayatının doğası gereği son bulduğunda geliyor bu his. Bunları okurken oldukça duygusal biri olduğumda karar kılmış olabilirsiniz. Bununla beraber bir kısım arkadaşlarımın 'her şeye mantıksal çerçeveden bakamazsın' uyarılarının da arttığı bir dönemi yaşıyorum. Bence hepimiz olayların tipine göre mantıksal ya da duygusal ağırlıklı yaklaşıyoruz. Bu olayda benim için böyle oldu. Peki nasıl bir duygu? İyi şeylerden sonra yaşanıyor demiştim ama kendisi o kadar güzel değil maalesef. Ama sanırım bu işin güzel yönlerine odaklanmak daha mantıklı! :)

Bazı şeyler geride kalırken yeni deneyimler edinmiş olmak oldukça mutluluk verici. Değişim her an gerçekleşen bir şey ve bu rüzgardan kendime güzel bir pay aldığım için mutluyum. 

Zihinlerde güzel anılar bıraktığıma inanıyorum ve ben de oldukça fazla biriktirdim. Öyle inanıyorum ki gerçekten güzel işlerin etkileri kalıcıdır, uzak zamanlara ulaşır. 

Ders verdiğim eğitim kurumunun kapanış programı oldu geçen günlerde.
Bu paragrafın altında, fotoğraf karesini paylaştığım güzelliğin umutla dolup, bir şeyler öğretebildiğime ikna olmamda payı büyük. Ufku uzak yıldızlara ulaşan, düşleri kocaman bir evren güzel çocuklar büyüyor. 

O zaman buradan Azra'ya bir temenni ile bu yazıyı noktalayayım; bir gün seni çok güzel yerlerde, yine bugünkü gibi parıldarken göreceğimize eminim Azra. Yolun ve gökyüzün açık olsun.

Şehri Azra ile bilikte

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

If not me, who? If not now, when?

Today we are launching a campaign called “ HeForShe .” I am reaching out to you because I need your help. We want to end gender inequality—and to do that we need everyone to be involved. This is the first campaign of its kind at the UN: we want to try and galvanize as many men and boys as possible to be advocates for gender equality. And we don’t just want to talk about it but make sure it is tangible. I was appointed six months ago and the more I have spoken about feminism the more I have realized that fighting for women’s rights has too often become synonymous with man-hating. If there is one thing I know for certain, it is that this has to stop. For the record, feminism by definition is: “The belief that men and women should have equal rights and opportunities. It is the theory of the political, economic and social equality of the sexes.” I started questioning gender-based assumptions when at eight I was confused at being called “bossy,” because I wanted to direct th...

Masmavi Bir Gezegen

Masmavi Bir Gezegen - 16 - ''Sen ve ben, ikimiz gidelim gel de sen Çok uzak küçücük orası masmavi bir gezegen. Gündüz güneş sımsıcak, geceyse Ay varmış gökyüzü ışıl ışıl'' Bu dizelerden sonra Boğaziçi Caz Korosu'nun bu güzel videosunu tavsiye ederim.

Bir Anneler Günü Mesajı

Görsel: Uzaya giden ilk anne. Lise eğitimine kadar beni ders çalıştırdı. Ama öncesinde her zaman bana destek oldu. Herkesin garip bulduğu dergi ve kitaplara tüm paramı harcamamı -çoğu kez ondan aldığım ek harçlıklar da var tabi- hiç yadırgamadı, aksine daha fazla destek olmak istediğini söylerdi. İlk kez benimle duyduğu astronomi adında bir şeye çok fazla zaman, enerji ve bazen de para harcamamı herkes ilerisi olmayan bir çocukluk uğraşı olarak görürken o yalnızca mutlu olup guru duydu. Herhalde hiç ders çalış dememiştir bana. Çok dürüst olduğumdan değil ama asla ona yalan söyleme ihtiyacı hissetmedim. İşler ciddiye bindiği üniversiteye geçiş senesinde akrabaların, dostların 'mantıklı' ve geleceği garanti makul önerilerini duyduğunda tek yaptığı bana bakmak oldu; benim görüşüm ve yanıtım onun duruşuydu çünkü. 4 yıldır İstanbul'dayım, herhalde aramadığı gün sayısı bir elin parmağı kadardır. Her kadın gibi onunda sevdiği takılar, yakıştırdığı kıyafetler ve yapmaktan h...